Φιλί -Βίκυ Βανίδη

Στη χρονιά της ερήμου
σε γνώρισα
στα ξεραμένα χείλη
πονούσε το χαμόγελο
έσκυψες και το πότισες
με τη γλώσσα σου
ένας κόκκος έρωτα
κύλισε δάκρυ
στα στεγνά μάτια
και όλα ‘γιναν υγρά
σαν όαση