“Να ‘ναι αλήθεια πως μετά απ’ αυτή τη ζωή μας
θα μας ξυπνήσουνε μια μέρα σάλπιγγες τρομαχτικές;
Συγχώρα με, Θε μου, όμως παρηγοριέμαι
πως η δική μας νεκρανάσταση θε να σημάνει
απλά και μόνο το λάληλμα του πετεινού.
Θα μείνουμε για λίγο ακόμα ξαπλωμένοι
κι ο πρώτος που θα σηκωθεί θα ‘ναι η μητέρα
θα την ακούσουμε να σκαλίζει απαλά τη φωτιά
απαλά ν’ ακουμπά τη χύτρα πάνω στη σόμπα
νωχελικά να τραβά μια κούπα απ’ το ντουλάπι
τότε θα ‘μαστε πάλι ζωντανοί.”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου