Νύχτα περάσαμε τα σύνορα
φυγάδες
από την άνυδρη γη της πλήξης
μεταναστεύσαμε
στην αυτοκρατορία των λαμέ ψευδαισθήσεων
όπου οι Φρουροί αντί φραγγελίου
έραιναν με ροδοπέταλα τη διέλευσή μας
κλειδώνοντας στη συνέχεια
κάθε πιθανότητα επαναπατρισμού.
Κι ήρθαν οι χορηγοί με τα χρυσά δόντια
να φουσκώσουν
την ατροφική μας αυτοεκτίμηση
με ιλουστρασιόν φενάκη
τη χαύνη μας αμβλύνοια
με κατατόπια μοναδικότητας
τη δίψα μας για διάκριση
με αποστάγματα υπεροψίας
την άνεργη αγχόνη μας
με εύπεπτα μεταλλαγμένα σταδιοδρομίας.
Ζήσαμε, έτσι, σε μια νύχτα
τη ζωή μας όλη
σαν ανάλαφρα σουξέ σε
σκυλάδικο της εθνικής
σαν λαμπηδόνες τηλεπαθητικού οργασμού
σαν τις πυγολαμπίδες που
φυλακίζαμε μικροί σε βάζο
με λίγη ζάχαρη για τροφή
θαρρώντας πως θα έλαμπαν το καλοκαίρι ολάκερο.
Ένα με τη ζάχαρη
Τις βρίσκαμε το πρώτο χάραμα…
Νύχτα περάσαμε τα σύνορα
φυγάδες
από τον άνυδρο εαυτό μας
μεταναστεύσαμε
στην αυτοκρατορία του εικονικού εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου