Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2022

άυλες διαδρομές- διάλογος τρίτος – Άνθρωποι που σε πάνε ένα βήμα μπροστά (Βίκυ Βανίδη)

Αυτή σαρανταπεντάρα, περνούσε μια πολύ δύσκολη φάση στη ζωή της αυτή την περίοδο. Είχε συμβεί κάτι που την έκανε να χάσει τη γη κάτω από τα πόδια της και επειδή μια ζωή ήταν αυτάρκης και σίγουρη για τον εαυτό της τώρα δεν είχε που να στηριχτεί. Το σπίτι της, της φαινόταν μαύρο με το ζόρι πήγαινε για λίγο μετά τη δουλειά, δεν υπήρχε τίποτα οικείο εκεί μέσα που να την κάνει να αισθάνεται άνετα και αυτό την μελαγχολούσε τόσο πολύ που άνοιγε την πόρτα και έπαιρνε τους δρόμους για όπου την έβγαζε , συνήθως την οδηγούσε στο ποτό

Αυτός είκοσι δύο, όμορφος σαν τον έρωτα. Ήταν φοιτητής και συγχρόνως δούλευε ως μπάρμαν για να μπορεί να τα βγάλει πέρα με τις σπουδές του.

Αυτή ήταν επιθυμητή γυναίκα, το έβλεπε στα βλέμματα των αντρών. Πολλές φορές αυτά τα βλέμματα σε συνδυασμό με το αλκοόλ την είχαν παρασύρει σε ανόητες ερωτικές συνευρέσεις που μόλις τελείωναν μισούσε πιο πολύ τον εαυτό της μπαίνοντας έτσι σε ένα φαύλο κύκλο αυτολύπησης, με τη χαμηλή αυτοεκτίμηση να την οδηγεί στο ίδιο μοτίβο: στιγμιαία αποδοχή του εαυτού της μέσα από τα ξελιγωμένα μάτια θαμώνων των μπαρ όπου γινόταν τύφλα για να πληρώσει το τίμημα με άλλη μια συνεύρεση χωρίς καν να ξέρει το όνομα του εραστή της

Συναντήθηκαν στο μπαράκι που δούλευε ο νεαρός. Κάθισε στη μπάρα και παρήγγειλε ένα ουίσκι σκέτο, το ήπιε σχεδόν μονορούφι

-Εεεεε τι κάνεις εκεί μη πίνεις έτσι, το ουίσκι  να το απολαμβάνεις δεν είναι φτιαγμένο για να σε ξεδιψάει

Του χαμογέλασε οκ Αχιλλέα βάλε μου άλλο ένα

-Δεν με λένε Αχιλλέα

-Είσαι πολύ όμορφος και αν το πρότυπο αντρικής ομορφιάς στην Αρχαία Ελλάδα ήταν ο Αχιλλέας έτσι θα σε φωνάζω σε πειράζει;

-Όχι, να σε φωνάζω και γω Ελένη γιατί είσαι γυναικάρα! Από την στιγμή που μπήκες μέσα με έχεις αναστατώσει

-Αχιλλέα βάλε , βάλε βάλε ...

- Είναι αργά πρέπει να κλείσω μείναμε μόνοι μας και αύριο έχω πρωί μάθημα, τι λες περιμένεις να τακτοποιήσω λίγο και να φύγουμε μαζί

-Δεν θέλω να πάω σπίτι μου ακόμη

-Θέλεις να έρθεις στο δικό μου

-Δεν ξέρω, δεν νομίζω να θέλω. Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσεις αλλά με μπλοκάρει η ηλικία σου, ειλικρινά δεν ξέρω τι θέλω …δεν ξέρω

-Μα τι σχέση έχει η ηλικία μου; Αυτή τη στιγμή το μόνο που σκέφτομαι είναι να μπω μέσα σου, δεν μπορείς να φανταστείς την ένταση του πόθο που μου προκαλείς ή μάλλον αν δεις το παντελόνι μου στο επίμαχο σημείο θα καταλάβεις

-Εντάξει πάρε ένα μπουκάλι και πάμε και όπως βγει

-Μήπως να καλέσω ένα ταξί γιατί έτσι όπως είσαι δεν πρόκειται να σε αφήσω να οδηγήσεις

- Έχεις δίπλωμα ; Να τα κλειδιά του αυτοκινήτου μου έλα να πάμε μια βόλτα να δούμε την πόλη από ψηλά

Μπήκαν στο αυτοκίνητο αυτή συνέχισε να πίνει μετά από λίγο χάθηκαν όλα. Την άλλη μέρα ξύπνησε στο αυτοκίνητο στη θέση του συνοδηγού χωρίς να θυμάται τίποτα. Προσπαθούσε να καταλάβει γιατί ένας νεαρός ήταν γερμένος στο τιμόνι του αυτοκινήτου της . Τι δουλειά είχε σε αυτή την αλάνα έξω από την πόλη και τι είχε γίνει μεταξύ τους. Τι αναρωτιέμαι ότι γίνεται όλες τις φορές που είμαι σε αυτή την κατάσταση σκέφτηκε και ένα βάρος πλάκωσε το στήθος της. Τον σκούντηξε και αυτός πετάχτηκε ξαφνιασμένος από τον ύπνο, την κοίταξε αρχικά απορημένος και μετά της χαμογέλασε .

-Καλημέρα πως είσαι;

-Καλημέρα καλά είμαι απλά αναρωτιέμαι τι έγινε χθες

-Δεν θυμάσαι τίποτα εεεε λογικό τα έτσουξες λιγάκι

-Πράγματι… αλλά τι έγινε το ρώτησε με αγωνία

-Αν σκέφτεσαι ότι έγινε κάτι μεταξύ μας θέλω να ξέρεις ότι δεν κάνω σεξ με πτώματα. Όσο και αν σε ήθελα προτιμώ όταν κάνουμε έρωτα να συμμετέχεις, να το νιώθεις, να το απολαμβάνεις το ίδιο με μένα .Αν χθες έκανα κάτι μόνος μου θα ήταν σαν να σε βίαζα και αυτό το απεχθάνομαι. Επίσης όταν ακόμη ήξερες τι ήθελες μου είπες ότι αμφιβάλεις για το αν θέλεις να έρθεις σπίτι μου και αφού δεν ήξερα τη διεύθυνση του δικού σου προτίμησα να βγάλουμε τη νύχτα μας στο αμάξι 

Έμεινε κόκκαλο! Μα αλήθεια τώρα, δηλαδή όλοι οι άλλοι άντρες που έφευγε μαζί τους μεθυσμένη από τα μπαρ και τις περισσότερες φορές χωρίς να έχει συνείδηση την βίαζαν; Γιατί αυτός ο γλυκός νεαρός άνθρωπος αυτό ακριβώς είπε μόλις τώρα. 

Θέλεις να πιούμε ένα καφέ της πρότεινε και αυτή η πρόταση την βρήκε απολύτως σύμφωνη. Σήμερα ήξερε τι ήθελε και ήθελε μόνο να πιεί ένα καφέ με αυτό τον νεαρό παιδί και να τον ευχαριστήσει που τη σεβάστηκε περισσότερο από ότι η ίδια σεβόταν τον εαυτό της εκείνο τον καιρό. 



Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2022

δύο λουλούδια μες στα ερείπια-Βίκυ Βανίδη

Δεν υπάρχει μέτρο για το φόβο
που έρχεται
μες απ΄ τα σκοτάδια μας
θεριό αιμοβόρο κι ακόρεστο
ξετσίπωτα καταπίνει κάθε αχτίδα
που μαρτυρά την αλήθεια

Μαύρα κοράκια
αλαλάζουν στο μυαλό μας
αόρατοι σταυροί μας καταδιώκουν
μες απ' τους τάφους
ορμούν λιμασμένοι
τρωγοπίνοντας τα όνειρα μας
Τι εξάντληση τι εξουθένωση
να προχωράς σαν αδειανό κουφάρι
αφημένο  στη σήψη των καιρών


Υπολογίζουμε στην αιωνιότητα
και μπαίνουμε σε τάφους ανοιχτούς
τα σκουλήκια γλύφουν το σώμα μας
τα χέρια μας πια δεν αγκαλιάζουν
στα χείλη μας νεκροζώντανα φιλιά
-όλες οι πτήσεις ακυρώθηκαν-


θέλω να γελάω
να ΄μαι σε μια παλιά φιέστα
με άδεια μπουκάλια στο πάτωμα
να χορεύω ζεμπέκικο
και τα κρεβάτια ολάνοιχτα
χωρίς διαπιστευτήρια αρτιότητας
σε γραμμωτούς κώδικες
Ο έρωτας ζει μόνο στο ξάφνιασμα
μακριά από ανυπόστατους φόβους


Θέλω να ζήσω στο φως σκέφτηκα
κι αρκούσε απλά να δω
δύο λουλούδια μες στα ερείπια
κεραυνοβολήθηκα!
Αυτό είναι ζωή στο φως, είπε εκείνος
και χαμογέλασε.


Φωτογραφία: Νίκος Ψυχογυιός