Κυριακή 10 Αυγούστου 2014

Αγγελική Καραγιώργου : Μια ανήσυχη καλλιτέχνης

Γράφει η Βίκυ Βανίδη

Το πραγματικό ταλέντο δεν σε κάνει να ξεχωρίζεις ως άνθρωπος αλλά ως καλλιτέχνης
Όταν γνώρισα την Αγγελική τίποτα δεν με προδιέθεσε για το ταλέντο που έκρυβε μέσα της. Μια όμορφη κοπέλα με λαμπερά γαλάζια μάτια , γλυκιά και ευγενική. Μια ευχάριστη συναναστροφή για καφέ, σινεμά, ψώνια, απλά καθημερινά πράγματα δηλαδή.
Ειδυλλιακό το τοπίο, μεσουρανώντας ο αποσπερίτης η φύση αποπνέει τη μαγεία του ονείρου, είναι η ώρα που ανοίγουν οι ψυχές , ανθούν με το πότισμα της ομορφιάς. Στην άκρη αυτού του τόπου με τις πυγολαμπίδες, οι παρέες απολαμβάνουν το ποτό τους σχολιάζοντας τα καθημερινά, μια παρέα νεαρών μαθητών, μουσικού σχολείου, σχολίαζαν τις μουσικές τους αναζητήσεις , η Αγγελική που ήταν ανάμεσα τους δέχεται την παράκληση να πει ένα τραγούδι. Quando sono solo e sogno all'orizzonte/ e mancan le parole/si lo so che non c'è luce…. άρχισε να τραγουδά α καπέλα, το Con te Partiro. Ξάφνιασμα , κεφάλια στρέφονται σαν κεραίες να πιάσουν την κατεύθυνση του ήχου, σιωπή , το μόνο που σχίζει τη γαλήνη του τοπίου είναι η μελωδική της φωνή. Όταν τελείωσε το τραγούδι το πρόσωπο μου ήταν υγρό από δάκρυα που ανάβλυζαν αβίαστα. Αυτή η ερμηνεία ήταν ένα ταξίδι σε μια μουσική γεμάτη λυρισμό, δόνησε τις ψυχές μας . Τι όμορφο που είναι, σκέφτηκα όταν η τέχνη, μέσα στην απλότητα της, σε οδηγεί στην κάθαρση της ψυχής απελευθερώνοντας τα αρνητικά σου πάθη. 


Η αισθητική είναι η επιστήμη του αισθήματος , η αισθητική είναι το πνεύμα έγραψε ο Γκαίτε

Πολλοί υποστηρίζουν ότι χωρίς συναίσθημα δεν υπάρχει τέχνη, θα συμφωνήσω, το συναίσθημα παίζει πρωταρχικό ρόλο στη δημιουργία. Είναι η συγκίνηση του δημιουργού που μετουσιώνεται σε τέχνη και είναι αυτή, η συγκίνηση, που αγγίζει το θυμικό του αποδέκτη , ξυπνώντας του συναισθήματα αντίστοιχα με αυτά που κινητοποίησαν τον καλλιτέχνη και έτσι δημιουργείται ένας εσωτερικός διάλογος ανταλλαγής συγκινήσεων. Αρκεί όμως μόνο το συναίσθημα και το ταλέντο για να μπορέσει ένας καλλιτέχνης να επικοινωνήσει την ομορφιά της τέχνης του; Κατά τον Αριστοτέλη η δημιουργία της τέχνης καθώς και η αφομοίωση της είναι διανοητικές λειτουργίες και αν δεχτούμε ότι η τέχνη λειτουργεί στο δίπολο πομπός –δέκτης η διανοητική λειτουργία έχει χαρακτήρα επίδρασης. Όταν ο πομπός (Καλλιτέχνης) εκπέμπει συγκίνηση βαθιά, ειλικρινής αλλά και με επάρκεια και γνώση δουλεμένη, τότε και οι αισθητήρες του δέκτη δεν θα ατονήσουν ούτε θα εκφυλιστούν αλλά θα εκπαιδευτούν να αντιλαμβάνονται την ομορφιά.

Για την κατάκτηση μιας επιστήμη χρειάζονται σπουδές, πόσο μάλλον για μια επιστήμη που στοχεύει, με την οργάνωση των ήχων, στις ανθρώπινες αισθήσεις, διεγείροντας τον νου ή το συναίσθημα. Ο γνήσιος καλλιτέχνης δεν πουλάει ποτέ τον εαυτό του, απλά υπηρετεί την τέχνη του και αυτή με τη σειρά της χαρίζει την ελευθερία της, την εντιμότητα της και την πνευματικότητα της σε όλους όσους μπορούν και θέλουν να τα δεχτούν

Η Αγγελική γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στο Τ.Ε.Ι. Λάρισας στο τμήμα Τουριστικών Επιχ/σεων. Κατά την περίοδο των σπουδών της άρχισαν και οι πρώτες της μουσικές αναζητήσεις , συμμετείχε σε διάφορα μουσικά σχήματα της πόλης τραγουδώντας έντεχνο, ροκ ,μπαλάντες, λαϊκό και ρεμπέτικο. Αφού τελείωσε τις σπουδές της στο ΤΕΙ και είχε ήδη ένα πτυχίο για τους γονείς της , αποφάσισε ότι έπρεπε να ασχοληθεί με το ταλέντο της, που σεβόταν απόλυτα και δεν μπορούσε να το αφήσει απαίδευτο και αμόρφωτο. Ήξερε ότι μόνο ένα εκπαιδευμένο ταλέντο σε κάνει γνήσιο καλλιτέχνη . Το 1991 ξεκίνησε τις μουσικές της σπουδές στο Μακεδονικό Ωδείο Θεσ/νίκης που τελείωσαν το 2010 με την απόκτηση του διπλώματος της μονωδίας, του πτυχίου της φούγκας και του διπλώματος της μελοδραματικής. Συγχρόνως παρακολούθησε μαθήματα πιάνου και βυζαντινής μουσικής , επίσης, για έξι συνεχόμενα έτη παρακολούθησε σεμινάρια κλασικού τραγουδιού και μελοδραματικής τέχνης με το ρουμάνο βαρύτονο Dan Iordachescu, το 1994 το Πανελλήνιο Μουσικοπαιδαγωγικό σεμινάριο Kodaly, το 1999 το ετήσιο σεμινάριο μουσικοπαιδαγωγικής επιμόρφωσης για δασκάλους με τη Fides Schoener
 
Χωρίς τη δουλειά το ταλέντο είναι πυροτέχνημα, που για μια στιγμή τυφλώνει και μετά δεν μένει τίποτα Ντιου Γκαρ Μ 

Το σύστημα χτίζει φίρμες για κατανάλωση , ο άρτος και το θέαμα υπήρξαν ανέκαθεν δυνατό χαρτί στο χέρι της εξουσίας για την χειραγώγησης των μαζών, φυσικά το θέαμα σε καμία περίπτωση δεν είναι ποιοτικό, αφού στοχεύει στα αρχέγονα ένστικτα του ανθρώπου (μαζάνθρωπου) τα οποία ως επί το πλείστον είναι βίαια, επιθετικά και σεξουαλικά. Το «καταναλώνω» και «καταναλώνομαι» στην τέχνη έχει κατακτήσει για τα καλά τον Έλληνα. Τα σκυλάδικα και τα «μπουζουκερί» ανθούν, οι μέτριοι και λίγοι ανάγονται σε εθνικά είδωλα και από φωνή, κορμάρα, όπως ειρωνικά και με μια δόση αυταρέσκειας, λένε όλοι αυτοί που ξημεροβραδιάζονται σε τέτοιου είδους μουσικές σκηνές. Δυστυχώς η μουσική μας παιδεία είναι ανεπαρκής, όχι μόνο γιατί δεν μας έδωσε πρότυπα, αλλά γιατί μας έσπρωξε να αντιλαμβανόμαστε την τέχνη σαν αγοραία συναλλαγή, δεχόμαστε σαν ωραίο μόνο ότι πουλάει περισσότερο , χωρίς να σκεφτόμαστε ότι αυτό απλά μπορεί να είναι προϊόν σωστής προώθησης. Το μελόδραμα δεν πουλάει στο «ευρύ κοινό» και οι λυρικές σκηνές στην Ελλάδα είναι ελάχιστες , αυτό όμως δεν μπορεί να αφαιρέσει την αξία έργων όπως π.χ η « Norma» του Μπελλίνι ή «Der Freischütz» του Βέμπερ, που ενσαρκώνουν την αιώνια ομορφιά.

Βέβαια μέσα σε ένα γενικό κλίμα απαξίωσης, ο καλλιτέχνης μπορεί να αποκαρδιωθεί, όχι όμως η Αγγελική , αγαπά την τέχνη της και ποτέ και τίποτα δε την αποκαρδιώνει, γιατί πρώτα απ΄όλα ότι κάνει το κάνει για την ίδια , γι΄αυτό που έχε μέσα της και αν αυτό έχει απήχηση και σε άλλους είναι το ιδανικό, αν όχι , αυτή τα έχει καλά με τον εαυτό της, γιατί μπορεί να σέβεται και να εκτιμάει το ταλέντο της.

Για να εξασφαλίσει τα προς του «ζην» διδάσκει στις τάξεις μονωδίας στο Δημοτικό Ωδείο Νεάπολης-Συκεών και θεατρικό τραγούδι στο Θεατρικό Εργαστήρι «ΘΕΣΠΙΣ» συγχρόνως παίρνει μέρος σε διάφορες εκδηλώσεις . Από το 2011 μαζί με άλλους ονειροπόλους μουσικούς δημιούργησαν το μουσικό σχήμα TALE E QUALE για να μπορούν να εκφράζονται μουσικά με τον τρόπο που αυτοί θέλουν και αγαπούν. Για να εξασφαλίσει τα προς του «ευ ζην» έλαβε μέρος το 1998 σε Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό Όπερας (AS.LI.CO.), και στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Τραγουδιού «ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ» όπου και απέσπασε το Β’ βραβείο, επίσης γράφει μουσική και στίχους, μαζί με τα μέλη του TALE E QUALE ηχογραφούν επιλεκτικά κάποια κομμάτια που αγαπούν, χρηματοδοτώντας οι ίδιοι τις ηχογραφήσεις και τελευταία γράφει όμορφες μουσικοθεατρικές παραστάσεις . Μια από αυτές τις παραστάσεις θα παιχτεί από τους μαθητές του Δημοτικού Ωδείου Νεάπολης-Συκεών στις 3 Σεπτεμβρίου στο χώρο εκδηλώσεων του Δήμου, για όσους μένουν Θεσσαλονίκη είναι μια καλή πρόταση για διασκέδαση που θα τους συγκινήσει .
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο http://sbbcnews.com/site/?p=26342
Ένα μικρό δείγμα από δουλειές της Αγγελικής Καραγιώργου , της ανήσυχης καλλιτέχνη

Δευτέρα 4 Αυγούστου 2014

Η εικονική πραγματικότητα και η «νέα ομιλία» που πλέον έχει καθιερωθεί , έχουν ένα και μόνο σκοπό τον απόλυτο έλεγχο της σκέψης μας

Γράφει η Βίκυ Βανίδη

Το 96% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει ως κύρια γλώσσα μία εκ του 4% του συνόλου των υπαρχόντων γλωσσών, ενώ το 25% των γλωσσών απειλείται άμεσα αφού ομιλείται από λιγότερους από 1.000 ανθρώπους.

Το πρόβλημα μάλιστα φαίνεται πως επιτείνεται εξαιτίας της παγκοσμιοποίησης και της βελτίωσης της επικοινωνίας μεταξύ των πληθυσμών, κάτι που μπορεί να οδηγήσει στην εξάλειψη ή το δραστικό περιορισμό της χρήσης του 90% από τις 6.000 ομιλούσες γλώσσες, μέχρι το τέλος του αιώνα που διανύουμε.

Αυτά είναι τα στοιχεία που δίνει η έρευνα των πανεπιστημίων του Κέμπριτζ και του Κάρντιφ, βέβαια οι έρευνες και τα στοιχεία που δίνονται καλό είναι να μας προβληματίζουν και να τα επεξεργαζόμαστε για να εξάγουμε τα δικά μας συμπεράσματα

Η μητρική γλώσσα είναι η ανάπτυξη της ικανότητας επικοινωνίας με τα άλλα μέλη της ομάδας που αποκτά ο άνθρωπος στα πρώτα 5 χρόνια της ζωής του. Αυτή καθορίζει τη φυσική του εξέλιξη αφού είναι το απαραίτητο μέσο να επικοινωνεί και να γνωρίζει το περιβάλλον του. Οι πρώτες και τελικά ή πιο απαραίτητες γνώσεις για τη ζωή του , ακόμη και οι κανόνες για τη διαχείριση των βασικών του ενστίκτων , μιλούν με τη μητρική του γλώσσα και είναι η μόνη γλώσσα που αντιλαμβάνεται απόλυτα η σκέψη του καθώς επίσης ένα δυνατό μέσο για να σχηματοποιεί τα συναισθήματα του

Η μητρική γλώσσα κάθε λαού είναι ένας κώδικας που καταγράφει όλα τα βιώματα , τις αξίες , τη φιλοσοφία ζωής, τις αντιλήψεις, την πολιτική και πολιτισμική του ιστορία. Είναι κάτι σαν το DNA του αφού μιλάμε, όπως είμαστε και είμαστε, όπως μιλάμε.

Η κατάργηση της πολυμορφίας στην επικοινωνία και η θέσπιση μιας παγκόσμιας γλώσσας και μάλιστα μια γλώσσας καθαρά φωτογραφικής , όπου οι λέξεις δεν έχουν ρίζες, αλλά είναι απλά σύμβολα, εμπεριέχει πρόθεση χειραγώγησης και μάλιστα όσο πιο πολύ απλουστεύεται η γλώσσα και σπάνε οι έννοιες, τόσο πιο εύκολη γίνεται η χειραγώγηση της σκέψης .

Γράφει ο Τζορτζ Όργουελ στο «1984» σχετικά με τον έλεγχο της σκέψης, καθώς το «σύστημα» αποσκοπεί στη μη σκέψη μέσω της καταστροφής των λέξεων και την καθιέρωση της Νέας Ομιλίας:
«Δίνουμε στη γλώσσα την τελική της μορφή, τη μορφή που θα έχει όταν κανείς δε θα μιλάει άλλη γλώσσα. Όταν τελειώσουμε, οι άνθρωποι σαν εσένα θα πρέπει να τη μάθουν απ’ αρχής. Πιστεύεις, φαντάζομαι, ότι η κύρια δουλειά μας είναι να εφεύρουμε νέες λέξεις. Αλλά δε συμβαίνει καθόλου κάτι τέτοιο! Καταστρέφουμε λέξεις – εικοσάδες, εκατοντάδες κάθε μέρα. Πετσοκόβουμε τη γλώσσα ως το κόκαλο». Και σε κάποιο άλλο σημείο: «Δε βλέπεις ότι ο σκοπός της Νέας Ομιλίας είναι να στενέψει τα όρια της σκέψης; Στο τέλος θα κάνουμε κυριολεκτικά αδύνατο το έγκλημα της σκέψης, γιατί δε θα υπάρχουν λέξεις για να το εκφράσει κανείς. Κάθε γενική έννοια που μπορεί ποτέ να εκφραστεί θα καλύπτεται με μια μόνο λέξη, που το νόημά της θα είναι αυστηρά καθορισμένο και όλες οι παραπλήσιες έννοιές της θα έχουν εκλείψει και ξεχαστεί. Η Παλαιά Ομιλία θα εκτοπιστεί μια για πάντα και θα έσπαζε και ο τελευταίος κρίκος με το παρελθόν».

Η προώθηση μια παγκόσμιας γλώσσας, χωρίς παρελθόν, δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας είναι μια μεθόδευση που έχει ξεκινήσει αρκετές δεκαετίες πριν και εντάσσεται στη γενική προπαγάνδα της χειραγώγησης των μαζών, είναι η λεγόμενη «νέα τάξη πραγμάτων» που τελικά όμως δεν είναι και τόσο νέα, είναι η παλιά τάξη της εξουσίας που άλλαξε πρόσωπο και αντί να κρατάει στο χέρι της μαστίγιο για να υποτάξει προς όφελος της τους λαούς κρατάει την «Προπαγάνδα» του Edward Bernays και φυσικά όλα τα όπλα που επιδρούν κατευθείαν στην συνείδηση και διαμορφώνουν την αντίληψη της πραγματικότητας. Η υποσυνείδητη χειραγώγηση της συνείδησης που μετατρέπει τις ομάδες σε διαχειρίσιμες μάζες είναι επιστήμη και αντικατέστησε επάξια το μαστίγιο αφού πετυχαίνει με «δημοκρατικό» τρόπο να στερεί την ικανότητα της αντίδρασης .

Κλείνοντας τις σκέψεις μου, που δεν είναι ανάλυση, αλλά στοιχεία προβληματισμού και συζήτησης, θα χρησιμοποιήσω τρεις ελληνικότατες λέξεις για να αποδώσω με μια δόση χιουμορ τον πιο διαδομένο τρόπο χειραγώγησης, μέσω της γλώσσας, που είναι τα δελτία ειδήσεων

Κατανάλωση: ουσιαστικό, γένους θηλυκού. Περιφέρουμε το θέμα με δημοκρατικές διαδικασίες, συζητήσεις επί συζητήσεων, συμφωνίες ,διαφωνίες, εκνευρισμός….κατευνασμός, ικανοποίηση της επαναστατικότητας μας, εκτόνωση.
Ανάλωση : ουσιαστικό, γένους θηλυκού. Περίεργη εσωτερική διαδικασία αποσυμπίεσης, ακολουθεί την κατανάλωση , νεκρώνει αντιστάσεις . Χαμένος χρόνος .. χαμένο κόπος, αυτές οι σκέψεις ξεπηδούν αβίαστα. Ο νους μας έχει ήδη καεί
Ουσία: ουσιαστικόν, γένους θηλυκότατου . Μας διαφεύγει … η σύλληψη ,η κύηση και ο τοκετός είναι διεργασίες, η γέννηση πραγματικότητα…

Οι δύο πρώτες κυρίες, πόρνες του πολιτισμού μας, η τρίτη παραμένει ασύλληπτη- See more at: http://sbbcnews.com/site/?p=25470#sthash.JiZ3qre9.dpuf