Λέξεις χιονονιφάδες –Βίκυ Βανίδη

Εγώ δεν είμαι ποιήτρια

δε λατρεύω τις λέξεις

δε χαϊδεύω τα ρήματα

τα άρθρα μου ατίθασα

δεν υπακούν στους κανόνες

και η στίξη χάσκει ανάποδα.

Εγώ δεν είμαι ποιήτρια

δε βάζω τελεία στις ατέλειες

ούτε τολμώ να αγγίξω την παύλα,

ριγώ μπροστά στην αυτονομία της.

γνωρίζω καλά ότι ποτέ 

δεν πλαγιάζει όταν γράφει τέλος

αλλά ορθώνεται απροσπέλαστη.

Εμένα μ΄ αρέσει να κυκλώνω

τον άνεμο

να πετώ δίχως ορίζοντα

να καρφώνω το βλέμμα μου

στην ομορφιά του αόρατου

να ερωτεύομαι ένα σύννεφο

να μαθαίνω πάλι απ΄ την αρχή

τι πάει να πει αλληλεγγύη

Εμένα μ αρέσει να αγαπώ

και να ζω χωρίς αύριο.



Εγώ δεν είμαι ποιήτρια

δεν καρφώνω τις λέξεις σαν πρόκες

τις ρίχνω άναρχα στην επιφάνεια

έτσι που το πρώτο γλυκό αεράκι

να τις παίρνει μαζί του στο άγνωστο

να στροβιλίζουν σαν χιονονιφάδες

πριν τις ρουφήξει η χοάνη του χάους

Εγώ δεν είμαι ποιήτρια

είμαι μια μεθυσμένη ακροβάτης

που ισορροπεί στη χώρα του τίποτα

Η Πόλη των κρυμμένων θησαυρών

ΣΙΑΤΙΣΤΑ 

Στη ρωγμή του χρόνου και στην αγκαλιά μια ιδιόμορφης φύσης σε περιμένει η Σιάτιστα

Κάτω μέσα στους σιταγρούς γλιστράει ο Αλιάκμονας . Δίπλα το μνημείο του Φαρδύκαμπου, αδιάψευστος μάρτυρας της αντίστασης των κατοίκων στον Ιταλικό ζυγό. Όσο ανηφορίζεις, αμπέλια σκαρφαλωμένα σε γυμνές πλαγιές , άλογα που βόσκουν αμέριμνα και ξαφνικά στο βάθος τ’ ουρανού κοκκινίζουν οι στέγες . Στο δίπτυχο αγριάδας και ομορφιάς ξεπροβάλει η Σιάτιστα , μια πόλη που μετράει ήδη έξι αιώνες ζωής. Ανάμεσα στα δύο καμπαναριά ξεδιπλώνονται οι δύο της οικισμοί , Χώρα και Γεράνεια, που φανερώνουν την ιστορία και το πολιτισμό της.

H κορυφαία οικονομική, αρχιτεκτονική και πολιτισμική της περίοδος, ο «χρυσός αιώνας» της Σιάτιστας συμπίπτει κυρίως με τον 18ο αιώνα, μάρτυρες τα περίτεχνα και επιβλητικά σε μέγεθος αρχοντικά, με τον πλούσιο εσωτερικό διάκοσμο, που αντανακλούν τις επιρροές των χωρών που οι κτήτορές τους ταξίδεψαν με την ανάπτυξη του διαμετακομιστικού εμπορίου με πόλεις της Ιταλίας ,της Βαλκανικής και της Κεντρικής Ευρώπης. Το άρωμα μια άλλης εποχής που διατηρείται ανέπαφο στα παλιά καλντερίμια της, οι πλούσιες σε τοιχογραφίες εκκλησίες της , τα μουσεία , τα κρασιά και τα ξακουστά σε τέχνη γουναρικά της, τα πλούσια έθιμα και οι συχνές γιορτές και εκδηλώσεις , όλα αυτά μαζί με μια φύση σπάνιας ομορφιάς στο Βούρινο με την κοιλάδα του «Μεσιού Νερού» (Natura 2000) και τη βρύση του έρωτα, που τα δάκρυα της νεράιδας μετέτρεψαν τις σταγόνες του νερού σε βέλη του έρωτα, περιμένουν να τα ανακαλύψετε.

Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν στο Δήμο Βοϊου 

Διαβάστε εδώ το βιβλίο