Άτιτλο - Ντίνα Γεωργαντοπούλου

Έβλεπε περιβόλια με τριαντάφυλλα
αισθανόταν την ανομία
τα αγκάθια έπαιζαν ρόλο .
Υπήρχε όμως και εκείνο το κόκκινο
εκτυφλωτικό
που δίχως λόγο ρευστό γινόταν
και με ορμή εισχωρούσε στις φλέβες.
Δε μπορούσε να διακρίνει
την αλήθεια ήταν σαν μέθη
μια διαικολογία ή και ζωή.
Με αυτές τις συνθήκες προχωρούσε
σε αναλύσεις προκλητικές
μα στους καθημερινούς δρόμους
άνθιζαν λευκά γιασεμιά
που στα μαλλιά της έπεφταν
και ξεχνούσε .
Ο χρόνος των ίδιων πραγμάτων τη πίεζε
πότε μεγάλωνε και πότε μίκρυνε
με μια απλότητα
που θαρρείς ήταν μόνο για απόλαυση.
Και ελευθέρωνε το αγλάισμα της ψυχής
γινόταν ζεστή φωνή και όνειρο
βασάνιζε σεμνές συμπάθειες
προσευχόμενη στη πόλη
μην έρθει χιονιάς.

http://ixoratisalipias.blogspot.gr