Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Για σένα- Βίκυ Βανίδη

Για σένα ξεδιπλώνω αυτές τις λέξεις.
Τακτοποιώ αντωνυμίες και ρήματα
και αποτυπώνω στο χαρτί
τη λευκή ιστορία του ανέφικτου
σ΄ αγαπώ.
Για σένα που λερώνεις τους αέρηδες
με κόκκινη μπογιά
και ζωγραφίζεις σύννεφα
περιμένοντας να ξεσπάσουν
κόκκινες καταιγίδες.
Που περιφέρεσαι
χαράματα στα όνειρα μου
και με ποτίζεις με μεθυσμένους
πόθους που τρεκλίζουν ακίνητοι.
Για σένα, που στάθηκες σιωπηλός
στο θαυμαστικό του ήχου
και άφησες την αύρα σου
να τραγουδήσει στο κορμί μου.
Που αμόλησες χιλιάδες πεταλούδες
να πεταρίζουν στο στομάχι μου
και χάθηκες στη μαυρισμένη
στοά του αδιέξοδου.
Άγονη ελπίδα της προσμονής μου
μόνο αυτό μου χάρισες,
ένα λευκό άγγιγμα
με το φως της ματιάς σου
και το εφήμερο στολισμένο
πέρασε στην αιωνιότητα
Για σένα γράφω τώρα,
για σένα που αναζητώ
και ξέρω ότι δεν θα ρθεις.


Φωτογραφία:ROBERT AND SHANA PARKEHARRISON

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου