Τετάρτη 9 Αυγούστου 2017

αποστειρώσεις -Βίκυ Βανίδη

Πώς να μείνει ο ακροβάτης
σ΄ αυτήν την πόλη;
Εδώ όλοι βαδίζουν σε στενά δρομάκια
και ανασαίνουν σε μικρές πλατείες
δεν αιωρούνται σε σκοινιά
δεν ανοίγουν δρόμους σε όνειρα
είναι όλοι ευυπόληπτοι με τίμια επαγγέλματα
περιορισμένα ωράρια και βάδισμα
στοιχισμένο -ασφυχτικό-

Δε χωράει κανείς αλλοπαρμένος
που τραμπαλίζεται στα σύννεφα
ανοίγει δρόμους πέρα από την αφή
περπατάει σε ξυλοπόδαρα
και ξεχωρίζει άλλους ορίζοντες·
εδώ, οι δρόμοι είναι φκιαγμένοι
από παραδοσιακά στέρεα υλικά
ματώνουν τα αλαφροπατήματα


Σ΄ αυτή την πόλη
δεν κυκλοφορούν αδέσποτα όνειρα
μόνο κάτι μουντά ξεθωριάζουν
σκεπασμένα στα μεταξωτά σεντόνια
βουλιάζουν σε πουπουλένια μαξιλάρια
μιας επινοημένης πρόφασης
που τα προφυλάγει από
βαθιές θάλασσες


Οι δρόμοι εδώ είναι τόσο
πληκτικοί
που ένα ξεστράτισμα
θα ‘τανε θαύμα

Η πόλη αυτή δεν αντέχει
τους ακροβάτες
πνίγει την ευλογία τους 




 Σχετική εικόνα




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου