Όταν κάποιος φτάνει στο σημείο να μπορεί να γίνει χαλί, δηλαδή να μπορεί να στρώσει την αξιοπρέπεια του στο πάτωμα, πρέπει να είναι αποφασισμένος και για το τσαλαπάτημα. Δεν μπορεί μετά να παραπονείται ούτε να εκβιάζει την αποδοχή. Aν το κάνει τότε ένα είναι το σίγουρο, απλά μεθόδευε με όποιο τίμημα και δεν του βγήκε. Ο ρόλος του θύτη που αρχικά επέλεξε μετατράπηκε σε ρόλο θύματος αλλά έτσι και αλλιώς ένας ρόλος είναι…
Ένα κείμενο του Μαύρου Σκύλου που προτρέπει
Βάλε τίτλο μοναχός/ή σου
Εγώ επιλέγω αυτόν τον τίτλο
Στο κατώφλι της ελευθερίας, (On the Threshold of Liberty) από τον πίνακα του Rene Magritte που επέλεξα
Εγώ έγινα στα πόδια σου χαλί
όμως εσύ πες μου γιατί με πάτησες
Σαμπρίνα
Απίστευτοι στίχοι, έτσι; Έλα όμως που με άπειρους τρόπους το λέμε και το ακούμε κάθε μέρα -ξέρω ότι είναι ενοχλητικό να ασχολείται κάποιος με ότι πραγματικά μας απασχολεί, αλλά μη φοβάστε: μπορούμε να συνεχίζουμε να το ξορκίζουμε ως ασυναρτησία και ανέφικτη επιδίωξη. Επειδή στις καθημερινές κουβέντες και ενέργειες μας ξεχειλίζει η αδικία και η προδοσία από την ασυνέπεια και την έλλειψη αξιοπρέπειας που συναντά η αγάπη και η ελπίδα μας -από τον έρωτα, τους ανθρώπους, την κοινωνία, τους αόρατους σωτήρες και εκδικητές. Επειδή κυρίως οι άλλοι φταίνε που δεν είμαστε ευτυχισμένοι και που δεν έρχεται ο σοσιαλισμός -άσε που ψυλλιαζόμαστε ότι θα φταίνε που δε θα είμαστε ευτυχισμένοι ούτε στο σοσιαλισμό. Επειδή θέλω να κάνω ένα εργαστήρι για την ατομικότητα στη Φλωρεντία -όπως κάθε μέρα. Και επειδή πάντα γράφω για το κυριότερο θέμα της επικαιρότητας, ας προχωρήσουμε σε ένα μεθοδικό ξεφλούδισμα.
α. Η αλήθεια που υπογραμμίζεται γίνεται αίρεση
Ακούγοντας από κάποιον τα λόγια ενός μοναχού, και αφού ξεπέρασα την ενσωματωμένη διαφωνία μου προς τις θρησκείες, διαπίστωσα ότι είχα την πρώτη διατύπωση του πως καταλαβαίνουμε την ουσία. Για ποιο πράγμα; Για όλα τα ΝΑΙ που ξέρεις προκαταβολικά ότι θα πει ένας άνθρωπος. Όλα αυτά που σε επίπεδο κοινωνίας γίνονται -ισμός και σε ατομικό επίπεδο χαρακτήρας, συνήθεια ή εμμονή. Προχωρώντας γίνεται «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» ή «έτσι είμαι εγώ». Γιατί μας ενοχλεί; Γιατί είναι άλλο να υπογραμμίζεις στην άμμο, άλλο στο χαρτί και άλλο στο μάρμαρο. Πως σπάει; Βρίσκοντας τις διαφορές εκεί που περισσεύουν οι ομοιότητες κι οι συμφωνίες. (Γράψε σε ένα χαρτί και ονόμασε Α τη σημαντικότερη αλήθεια για σένα).
β. Κακό είναι το καλό που έχει φύγει από τη σωστή του θέση
Διαβάζοντας κάπου αυτόν τον καβαλιστικό ορισμό, και αφού ξεπέρασα την ενσωματωμένη αντιπάθεια μου προς τους μυστικισμούς, διαπίστωσα ότι είχα την δεύτερη διατύπωση του πως καταλαβαίνουμε την ουσία. Για ποιο πράγμα; Για όλα τα ΟΧΙ που ξέρεις προκαταβολικά ότι θα πει ένας άνθρωπος. Όλα αυτά που σε επίπεδο κοινωνίας γίνονται εχθροί, αντίπαλοι και σε ατομικό επίπεδο ενοχή, ηθική ή φόβος. Προχωρώντας γίνεται «εμείς και οι άλλοι» ή «δεν είμαι τέτοιος εγώ». Γιατί μας ενοχλεί; Γιατί άλλο είναι να είσαι θυμωμένος και άλλο να μπορείς να θυμώνεις. Πως σπάει; Βρίσκοντας τις ομοιότητες εκεί που περισσεύουν οι διαφορές κι οι διαφωνίες.(Γράψε σε ένα χαρτί και ονόμασε Β το μεγαλύτερο κακό για σένα).
γ. Τίποτα δεν είναι απόλυτο -ακόμα και αυτό
Ξαναβρίσκοντας σε ένα τετράδιο κάτι που σημείωσα, χωρίς να ξέρω γιατί, στην εφηβεία μου, και αφού ξεπέρασα την ενσωματωμένη συστολή μου προς την έκθεση, διαπίστωσα ότι είχα την τρίτη διατύπωση του πως καταλαβαίνουμε την ουσία. Για ποιο πράγμα; για όλα τα ΔΕΝ ΞΕΡΩ που ξέρεις προκαταβολικά ότι θα πει ένας άνθρωπος. Όλα αυτά που σε επίπεδο κοινωνίας γίνονται μπάχαλο και σε ατομικό επίπεδο αμηχανία, ανασφάλεια ή αγωνία. Προχωρώντας γίνεται «ο καθένας έχει τις ιδέες του» ή «ποιος είμαι εγώ για να κρίνω;». Γιατί μας ενοχλεί; Γιατί είναι άλλο να είσαι ανοιχτός στο άπειρο της ζωής και άλλο αυτή να σε μπερδεύει. Πως σπάει; Βρίσκοντας την μία εικόνα που χωρά τις ομοιότητες και τις διαφορές, προχωρώντας με έναν και μόνο εαυτό που αντέχει τις συμφωνίες και τις διαφωνίες εκεί που περισσεύουν η σχετικότητα ή η πίστη. (Γράψε σε ένα χαρτί και ονόμασε Γ το κυριότερο πρόβλημα σου).
…………………………………………………………………………………………………………………………
Ο μόνος λόγος που φοβάμαι να πεθάνω είναι μήπως δεν προλάβω να ζήσω εκείνη τη στιγμή που θα νιώσω ελεύθερος, γυμνός και καλός… Να και μια ευχή που χαράμι δεν πήγε κι αν δε γουστάρεις μάζεψε τα και φύγε, αν περισσέψαν όνειρα μου, σκιά μου, χρέωσε τα στη φωτιά, δεν είναι δικά μου…
Υ.Γ.1 Ευτυχώς ο Χρόνης Μίσσιος και η Sαdahzinia , μαζί με τη σιωπή μου, γράψανε επιτέλους αυτόν τον επίλογο(;).
Υ.Γ.2 Συμπλήρωσε τις λέξεις και διάβασε μια αυθαίρετη εξίσωση της ζωής σου: Αντιμετωπίζω το (Γ) επειδή εγώ συμπεριφέρομαι πιστεύοντας ότι (Α) ενώ οι άλλοι πάντα προσπαθούν να (Β).
Γιάννης Μιχαηλίδης
Πηγή https://arthography.wordpress.com/…/%CE%B2%CE%AC%CE%BB%CE%…/
Ένα κείμενο του Μαύρου Σκύλου που προτρέπει
Βάλε τίτλο μοναχός/ή σου
Εγώ επιλέγω αυτόν τον τίτλο
Στο κατώφλι της ελευθερίας, (On the Threshold of Liberty) από τον πίνακα του Rene Magritte που επέλεξα
Εγώ έγινα στα πόδια σου χαλί
όμως εσύ πες μου γιατί με πάτησες
Σαμπρίνα
Απίστευτοι στίχοι, έτσι; Έλα όμως που με άπειρους τρόπους το λέμε και το ακούμε κάθε μέρα -ξέρω ότι είναι ενοχλητικό να ασχολείται κάποιος με ότι πραγματικά μας απασχολεί, αλλά μη φοβάστε: μπορούμε να συνεχίζουμε να το ξορκίζουμε ως ασυναρτησία και ανέφικτη επιδίωξη. Επειδή στις καθημερινές κουβέντες και ενέργειες μας ξεχειλίζει η αδικία και η προδοσία από την ασυνέπεια και την έλλειψη αξιοπρέπειας που συναντά η αγάπη και η ελπίδα μας -από τον έρωτα, τους ανθρώπους, την κοινωνία, τους αόρατους σωτήρες και εκδικητές. Επειδή κυρίως οι άλλοι φταίνε που δεν είμαστε ευτυχισμένοι και που δεν έρχεται ο σοσιαλισμός -άσε που ψυλλιαζόμαστε ότι θα φταίνε που δε θα είμαστε ευτυχισμένοι ούτε στο σοσιαλισμό. Επειδή θέλω να κάνω ένα εργαστήρι για την ατομικότητα στη Φλωρεντία -όπως κάθε μέρα. Και επειδή πάντα γράφω για το κυριότερο θέμα της επικαιρότητας, ας προχωρήσουμε σε ένα μεθοδικό ξεφλούδισμα.
α. Η αλήθεια που υπογραμμίζεται γίνεται αίρεση
Ακούγοντας από κάποιον τα λόγια ενός μοναχού, και αφού ξεπέρασα την ενσωματωμένη διαφωνία μου προς τις θρησκείες, διαπίστωσα ότι είχα την πρώτη διατύπωση του πως καταλαβαίνουμε την ουσία. Για ποιο πράγμα; Για όλα τα ΝΑΙ που ξέρεις προκαταβολικά ότι θα πει ένας άνθρωπος. Όλα αυτά που σε επίπεδο κοινωνίας γίνονται -ισμός και σε ατομικό επίπεδο χαρακτήρας, συνήθεια ή εμμονή. Προχωρώντας γίνεται «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» ή «έτσι είμαι εγώ». Γιατί μας ενοχλεί; Γιατί είναι άλλο να υπογραμμίζεις στην άμμο, άλλο στο χαρτί και άλλο στο μάρμαρο. Πως σπάει; Βρίσκοντας τις διαφορές εκεί που περισσεύουν οι ομοιότητες κι οι συμφωνίες. (Γράψε σε ένα χαρτί και ονόμασε Α τη σημαντικότερη αλήθεια για σένα).
β. Κακό είναι το καλό που έχει φύγει από τη σωστή του θέση
Διαβάζοντας κάπου αυτόν τον καβαλιστικό ορισμό, και αφού ξεπέρασα την ενσωματωμένη αντιπάθεια μου προς τους μυστικισμούς, διαπίστωσα ότι είχα την δεύτερη διατύπωση του πως καταλαβαίνουμε την ουσία. Για ποιο πράγμα; Για όλα τα ΟΧΙ που ξέρεις προκαταβολικά ότι θα πει ένας άνθρωπος. Όλα αυτά που σε επίπεδο κοινωνίας γίνονται εχθροί, αντίπαλοι και σε ατομικό επίπεδο ενοχή, ηθική ή φόβος. Προχωρώντας γίνεται «εμείς και οι άλλοι» ή «δεν είμαι τέτοιος εγώ». Γιατί μας ενοχλεί; Γιατί άλλο είναι να είσαι θυμωμένος και άλλο να μπορείς να θυμώνεις. Πως σπάει; Βρίσκοντας τις ομοιότητες εκεί που περισσεύουν οι διαφορές κι οι διαφωνίες.(Γράψε σε ένα χαρτί και ονόμασε Β το μεγαλύτερο κακό για σένα).
γ. Τίποτα δεν είναι απόλυτο -ακόμα και αυτό
Ξαναβρίσκοντας σε ένα τετράδιο κάτι που σημείωσα, χωρίς να ξέρω γιατί, στην εφηβεία μου, και αφού ξεπέρασα την ενσωματωμένη συστολή μου προς την έκθεση, διαπίστωσα ότι είχα την τρίτη διατύπωση του πως καταλαβαίνουμε την ουσία. Για ποιο πράγμα; για όλα τα ΔΕΝ ΞΕΡΩ που ξέρεις προκαταβολικά ότι θα πει ένας άνθρωπος. Όλα αυτά που σε επίπεδο κοινωνίας γίνονται μπάχαλο και σε ατομικό επίπεδο αμηχανία, ανασφάλεια ή αγωνία. Προχωρώντας γίνεται «ο καθένας έχει τις ιδέες του» ή «ποιος είμαι εγώ για να κρίνω;». Γιατί μας ενοχλεί; Γιατί είναι άλλο να είσαι ανοιχτός στο άπειρο της ζωής και άλλο αυτή να σε μπερδεύει. Πως σπάει; Βρίσκοντας την μία εικόνα που χωρά τις ομοιότητες και τις διαφορές, προχωρώντας με έναν και μόνο εαυτό που αντέχει τις συμφωνίες και τις διαφωνίες εκεί που περισσεύουν η σχετικότητα ή η πίστη. (Γράψε σε ένα χαρτί και ονόμασε Γ το κυριότερο πρόβλημα σου).
…………………………………………………………………………………………………………………………
Ο μόνος λόγος που φοβάμαι να πεθάνω είναι μήπως δεν προλάβω να ζήσω εκείνη τη στιγμή που θα νιώσω ελεύθερος, γυμνός και καλός… Να και μια ευχή που χαράμι δεν πήγε κι αν δε γουστάρεις μάζεψε τα και φύγε, αν περισσέψαν όνειρα μου, σκιά μου, χρέωσε τα στη φωτιά, δεν είναι δικά μου…
Υ.Γ.1 Ευτυχώς ο Χρόνης Μίσσιος και η Sαdahzinia , μαζί με τη σιωπή μου, γράψανε επιτέλους αυτόν τον επίλογο(;).
Υ.Γ.2 Συμπλήρωσε τις λέξεις και διάβασε μια αυθαίρετη εξίσωση της ζωής σου: Αντιμετωπίζω το (Γ) επειδή εγώ συμπεριφέρομαι πιστεύοντας ότι (Α) ενώ οι άλλοι πάντα προσπαθούν να (Β).
Γιάννης Μιχαηλίδης
Πηγή https://arthography.wordpress.com/…/%CE%B2%CE%AC%CE%BB%CE%…/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου