Τρίτη 17 Μαΐου 2016

Μελανέμισα- Βίκυ Βανίδη

Σε μια άγρια μέρα
έβαλα ροζ σταράκια
έτρεξα σε αγύρτες τοίχους
να βρω τον αποκηρυγμένο εαυτό μου
ζήτησα πίστωση αυτογνωσίας
γέλασα δυνατά να ξορκίσω τις συμβάσεις
έσβησα τις μνήμες
είπα στον ήλιο να μου κρύψει το ρολόι
χόρτασα αρχέγονη λάσπη
τέλος
σε ένα μπαράκι κοσμικό
ήπια μπόμπα
ψευδαισθήσεων
ύστερα όμορφη και γλυκιά
ξέρασα πάνω στη μπάρα
τι κάνεις φωνάζει
η μπαργούμαν
γιορτάζω απάντησα
ξερνάς είπε
και μια κουκουβάγια
πετάχτηκε από τα ματιάς της
ξελαφρώνω είπα
δες κάτω από το στήθος
έχω δυο κοιμισμένα φτερά
όταν ξυπνήσουν
θέλω να είμαι ελαφριά
για να πετάξω

Σου στρίψε η βίδα είπε
και έτρεξε ζεστή σοκολάτα
από τα μάτια της
την ξεβιδώνω μόνη μου είπα
μάζεψε τα γλυκερά τώρα
και βάλε μια γύρα
θανατερής (συν)-ουσίας
 έλα να καβλώσουμε
με αλήθειες
μπορείς;


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου