Το Γράμμα
Δεν είναι σκοπός μου η ποίηση
όχι αυτήν τη φορά.
Μα νά που ο δρόμος πάλι κοντά σου
μ’ έφερε,
μ’ έσυρε
μόνο για να σου πω πως
αν κάποτε έτσι βιαστικά φύγω
μη με μισήσεις.
Είναι δύσκολο ν’ αγαπάς
μα πιο δύσκολο να το κρύβεις.
Μια φορά μονάχα τα χείλη σου
απάνω στα δικά μου να νιώσω
να ’χω κι εγώ μια χαρά στον κόσμο,
μια περηφάνια
για προίκα και στολίδι μου,
και τότε ξέρε το
αμέσως θα σ’ αφήσω.
Θα ’χω αυτό το φιλί,
το άγγιγμα στο τρεμάμενό μου χείλος,
να μου θυμίζει πως
γι’ αυτό ήρθα κι έζησα, αγάπη μου
