Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2016

Γιολάντα Πέγκλη (3 ποιήματα)

Λεμονάδα χωρίς ζάχαρη

Σαν να τρώω τη σούπα μου στη τζαμαρία
κι όπου να 'ναι πέφτει η πέτρα
πέφτουν γυαλιά στο πιάτο
υπάρχει μέσα στη στιγμή ο κύκλος που κλείνει
κι ο κύκλος που γεννά άλλον κύκλο.
Γιατί αν η φασαρία γίνεται
απ' αυτόν που διασχίζει τη ζωή μου για να κόψει το νήμα
λησμονώντας με σε ξένον ίσκιο
ίσως δε χάνομαι, ψάχνω σε λάθος μέρη.
Δείχνω κατανόηση όταν ο σερβιτόρος
που τρέχει εδώ κι εκεί σα βροχή από τρύπια στέγη
σφυρίζει τόσο όμορφα ώστε μόλις ανοίξει η πόρτα
πετάει στα σύρματα με τ' άλλα πουλιά.
Δε μεταβάλλει μόνον ο χρόνος τον άνθρωπο
μεταβάλλει κι ο άνθρωπος το χρόνο.
Ιδίως όταν μπαίνει και όλοι κοιτούν τι κρατά στα χέρια¨
τι κρατά με τα δόντια, κανείς.

Από την τελευταία συλλογή της Γεια



Το Αλλοθι



Πού βρισκόσαστε το τελευταίο
εικοσιτετράωρο; Πού βρισκόσαστε
την πρώτη μέρα της ζωής σας;
Οι καιροί αλλάζουν, οι αιμοδότες
αποσυνδέουν τις φλέβες τους
απ' τα τηλεφωνικά καλώδια
οι δρόμοι μονής κατευθύνσεως αποξενώνουν
ποτέ ο ένας Ιούδας δεν μοιάζει με τον άλλο
εξαφανίσεις στις εφημερίδες
στα κομοδίνα δισκία
το πλήθος γίνεται συνετό, αδιαφορεί
οι ληστές ασκούν έφεση πεθαίνουμε πιο μόνοι
θλίψη, θλίψη πολλή
ακόμη και για έναν άνθρωπο
προσοχή! Βεβαιωθείτε το ταχύτερο
αν υπάρχουν μάλλινα στο φαρμακείο του σπιτιού
μιλήστε παντού για τα άρρωστα νεύρα μας
εξασφαλίστε ένα γερό άλλοθι
με μια δήλωση περί απλής συνωνυμίας
η άσφαλτος αναλιγώνει
ξαναγίνεται άμμος
όταν αποσυρθούν τα νερά της νύχτας
θα μας βρουν πνιγμένους.

Από τη βραβευμένη της συλλογής «Αγκάθι το αμάραντο»


και λοιπόν τι έχω να πω, μα πιο καλά να μην πω γιατί μου θυμίζουν επίσης ότι ποτέ μου δεν κατάφερα να χειριστώ επιτυχώς τους χρόνους των ρημάτων

ό,τι διηγούμαι ή τέλειωσε ή δεν θα συμβεί ποτέ

παράδειγμα το ρήμα επιθυμώ το ρήμα υπάρχω

Από τη συλλογή Μην πατάτε τη χλόη


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου